Για φίλους και γνωστούς μας που φεύγουν!

Στο δεκαοκτάμηνο που μας πέρασε από την αρχή της ακατανίκητης, επικίνδυνης και θανατηφόρας, βαριάς και παγκόσμιας επιδημίας, που της δώσαμε και Πιστοποιητικό Γεννήσεως Covid-19 - για να τη θυμόμαστε – λέει - καλύτερα – η παροικία μας στη Μελβούρνη έγινε φτωχότερη από την απώλεια αυτών που φεύγουν.

Φεύγουν  όλοι τους αθόρυβα και σιωπηλά, χωρίς να ακούσουμε να μας πουν την τελευταία τους λέξη. Επιπλέον δεν γίνονται οι γνωστές μας πλέον πάνδημες κηδείες (=φροντίδα για το νεκρό), για να τους αποχαιρετήσουμε στην τελευταία τους κατοικία, λόγω των εγκλεισμών μας. Τους συνηθίσαμε να τους λέμε πλέον…λοκ-ντάουν!

Private Funeral (!), σου λέει. Ούτε ακούγεται πια το «΄Αμωμοι εν οδώ, Αλληλούια…και το περίφημο: Ουκ επελαθόμην παντός αγαθού.. ούτε και το «Μακαρία η οδός ή πορεύει σήμερον)…

Σε αυτή τη διάρκεια όλοι μας μετρούμε πολλούς φίλους και γνωστούς – σε διψήφιους αριθμούς – οι οποίοι διάλεξαν να πάνε στη σιωπή... Μπορεί οι φίλοι μας να διάλεξαν  τη σιωπή, τα λόγια και τα έργα τους όμως συνεχίζουν να μας μιλούν...

Σε όλους αυτούς που πέρασαν από τις σελίδες του «Νέου Κόσμου» είναι αφιερωμένο το σημερινό μας πόνημα και δεν είναι λίγοι. Είναι όλοι τους γνωστοί και φίλοι – άνδρες και γυναίκες – που μαζί στερεώσαμε την Ελληνική Παροικία της Μελβούρνης. Θα παρατηρήσατε θαρρώ τελευταία πως κάτω από τις φωτογραφίες αυτών που Φεύγουν, σήμερα πολλοί σημειώνουν ως τόπο καταγωγής: Από τη Μελβούρνη! Και καλά κάνουν. Εδώ είναι πλέον οι ρίζες μας!!

ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΜΑΣ

Επιπλέον, γιατί μνημονεύουμε ΜΟΝΟ αυτούς που φεύγουν; Γιατί από τη δεκαετία του 50 δεν αναφέρουμε και τις γεννήσεις των Ελλήνων στη Μελβούρνη; Γιατί όχι και όλους τους γάμους; Μας κακοφάνηκε στη φετινή Γενική Απογραφή του πληθυσμού, στις 10 Αυγούστου 2021, που δεν αναφέρανε την Ελλάδα ως τόπο καταγωγής. Εμείς τι κάνουμε για την Ελληνική μας Παροικία;

Ωρίστε μία νέα ημερομηνία από την οποία και ΟΛΕΣ οι Γεννήσεις και ΟΛΟΙ οι Γάμοι θα μπαίνουν τελείως Δωρεάν στο Νέο Κόσμο. Η Διεύθυνση θα το κάνει αυτό με μεγάλη ευχαρίστηση γιατί αυτοί θα είναι και οι αυριανοί αναγνώστες της Εφημερίδας μας. ΄Ετσι μόνο ο Νέος Κόσμος γίνεται όντως και το Κεντρικό Ληξιαρχείο των Ελλήνων της Μελβούρνης.

Μην Ξεχνάτε επίσης πως ΟΛΕΣ οι Νεκρολογίες για αυτούς που Φεύγουν δημοσιεύονται Δωρεάν. Βάλτε τον πόνο σας, αλλά και τον έπαινο για αυτούς που Φεύγουν και απαθανατίστε τους με λόγια της καρδιάς σας. Και μη ξεχνάτε: ΜΟΝΟ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΝΟΥΝ!!

Και ας μην ξεχνάμε επίσης πως και οι Επιτύμβιες Επιγραφές στα Κοιμητήριά μας - καλοειπωμένες και ορθογραφημένες – θα βρίσκονται εκεί στα Μουσεία του μέλλοντος που θα είναι οι Τάφοι μας ως μνημεία της αθάνατης παρουσία μας στη νέα μας Πατρίδα Αυστραλία που θα μας έχει στην αγκαλιά της για ΠΑΝΤΑ!

ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΕΦΙΕΡΩΣΗ

ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΗΜΙΑ

Για όλους εσάς σήμερα, με όλη μας την αγάπη και εκτίμηση

Σ α ς  Α φ ι ε ρ ώ ν ο υ μ ε

σεμνά και ταπεινά δύο ποιήματα γνωστών μας ποιητών, που με τον τρόπο τους σας θυμόμαστε και με τα λόγια τους σας στέλνουμε εκεί που είστε  ειλικρινά θερμά και φιλικά χαιρετίσματα. Η μουσική επένδυση είναι έρευνα του φίλου Σταύρου Καλαϊτζόγλου του Ιστότοπου «Εφήμερος Λόγος» Χανίων.

***Πατήστε τον Κωδικό για να ακούσετε τα υπέροχα τραγούδια.

ΠΡΩΤΟ

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Πρώτη εκτέλεση: Κωνσταντίνος Παλιατσάρας

===================================

“Φίλοι που φεύγουν

Που χάνονται μια μέρα

Φωνές τη νύχτα

Μακρινές φωνές

Μάνας τρελής στους έρημους δρόμους

Κλάμα παιδιού χωρίς απάντηση

Ερείπια σαν τρυπημένες σάπιες σημαίες.

Εφιάλτες όταν το φως λιγοστεύει τα ξημερώματα.

( μα ποιος με πόνο θα μιλήσει για όλα αυτά; )

--------------------------------------------------------------

ΔΕΥΤΕΡΟ

Στίχοι: Γιάννης Κακουλίδης

Μουσική: Βασίλης Δημητρίου

Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

=============================
“Οι φίλοι μου ένας ένας φεύγουν

φεύγουν χωρίς να πάρουν καμιά αποσκευή

κόψανε εισιτήριο που σκούρα λόγια γράφει

οι φίλοι μου χωρίς επιστροφή

Κι αυτόν που έχουν οδηγό

φοράει μαύρο ρούχο

κι όπου βρει τρεις, παίρνει τους δυο

κι όπου βρει δυο, τον έναν

κι όπου βρει έναν μονάχο

του λέει “άλλη ώρα”

μέχρι να βρω το ταίρι σου

να μη σε στείλω μόνο

Οι φίλοι μου ένας ένας φεύγουν

διαλέξανε να πάνε στη σιωπή

όμως δεν λογαριάσανε εκείνους που άφησαν

μονάχους να παλέψουνε μια άδικη ζωή.

-------------------------------------------------------------------------------------