Τώρα τα Χριστούγεννα,οι χριστιανοί του κόσμου θα θυμηθούν ότι κι οι φτωχοί δούλοι του Θεού, έχουν ανάγκες, πεινάνε και κρυώνουνε, αρρωσταίνουν και ίσως θέλουν τα παιδιά τους να ζήσουν σ΄έναν καλύτερο κόσμο,που θα΄χει ψωμί για όλους, τουλάχιστον ψωμί. Οι άλλοι που δεν είναι χριστιανοί, έχουν άλλες ημερομηνίες για να το θυμηθούν.

Έτσι είμαστε, επιλήσμονες, συμφεροντολόγοι, αδιάφοροι, απαθείς,καλοπερασάκηδες. Η οικία ημών καίγεται και ημείς άδομεν. Όχι μόνον τώρα, από αρχαιοτάτων χρόνων, έτσι κομψά, όπως το θέτομεν ημείς οι Έλληνες χριστιανοί,και οι άλλοι χριστιανοί και μη απανταχού της γης.

Θα το θυμηθούμε όσοι το θυμηθούμε, γιατί είμαι σίγουρη ότι μεθυσμένοι από τον πλούτο και τη μέθη της καλοπέρασης αρκετοί,ούτε τώρα θα το θυμηθούν.

Άσε που υπάρχουν και οι άλλοι που το θεωρούν, υπερευαισθησία και όχι δείγμα αξυπνάδας να  προσφέρουν έστω το ελάχιστο για τους αναξιοπαθείς, όπως ονομάζουμε όλους όσοι  δεν διαθέτουν τα προς το ζει και έχουν ανάγκη και από το ελάχιστο της προσφοράς. Και μας λένε αυτοί οι εξυπνάκηδες. Μη δίνετε, τα τρώνε οι έξυπνοι, ή και άλλοι λένε: Όλοι αυτοί είναι τεμπέληδες, είναι σπάταλοι, είναι άχρηστοι, όσα και να τους δώσεις δεν κάνεις τίποτα, άλλοι τα τρώνε κατά τη ρήση του κ. Πάγκαλου. Μαζί τα τρώνε οι πονηροί.

Δεν αντιλέγω, υπάρχουν και τέτοιοι και θα υπάρχουν. Μιλάω για την κατάσταση που γνωρίζουμε οι πολλοί, γιατί αυτά είναι γνωστά, γράφονται κάθε μερα στις εφημερίδες και μας τα επαναλαμβάνει η τηλεόραση.

Ο κόσμος υποφέρει, η φτώχεια καλπάζει., ο πλούτος διογκώνεται, οι Αγορές θεριεύουν, απαιτούν και δε χορταίνουν. Οι λαοί εργάζονται για να πληρώνουν τόκους σε υπερβολικά επιτόκια. Η πλεονεξία έχει κυριέψει πολλούς και χάσαμε το μπούσουλα. Δεν γνωρίζουμε  που μας πάει η ρότα που δείχνουν τ΄αφεντικά.

Η φτωχωλογιά μαζεύει τα παιδιά της και μπαίνει στα πλοία ξανήγεται στις θάλασσες και φωνάζει βοήθεια! Αυτοί που μπορούν να κάνουν κάτι για την κατάσταση, δεν σκέπτονται καν τη δυστυχία αυτών των απόκληρων. Κλείνουν τα σύνορά τους, τρων και πίνουν κάνουν και το σταυρό τους και κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, σίγουροι ότι προστατεύουν την πατρίδα, αυτή τη θεά που είναι κουφή και τυφλή, ούτε ακούει, ούτε βλέπει , ούτε νοιώθει τον  πόνο του άλλου. Εμείς να είμαστε καλά κι ο κόσμος ας καεί. Αμ δε που γίνεται έτσι. Κι εμείς και τα παιδιά μας θα καούμε μαζί με τους άλλους. Είμαστε ένα σώμα, είμαστε σύνολο. Μη γελιόσατε κύριοι κύριοι των αγορών, κ.λεφτάδες που δε χορταίνεται ποτέ.

Έγινε μεγάλο, τρομερό λάθος με την παγκασμιοποίηση. Ταρακουνήθηκε γη και ουρανός. Παίρνουν τις δουλειές και πάνε αλλού για να βρουν δούλους , ο σκοπός το κέρδος,το μεγάλο κέρδος, το παράλογο, το άτιμο, το τρομερό.

Ίσως κάποιοι καλοί, φιλάνθρωποι να γελάστηκαν, να φαντάστηκαν ότι με την παγκοσμιοποίηση θα σταματήσουν οι πόλεμοι. Ωραίο όνειρο, και μακάρι να γίνει, αλλά δεν θα γίνει έτσι, άλλος τρόπος πρέπει να βρεθεί.

Ο άνθρωπος είναι πλεονέχτης, άπληστος, θέλει να επιβάλεται, και να εξουσιάζει. Βρήκε άλλο δρόμο να είναι κυρίαρχος, το χρήμα, και κινδυνεύει η υφήλιος από την απληστία των θηρίων. Η φύση γεννάει ανθρώπους, αλλά κάπου κάπου γεννάει και θηρία

Ανρωτιέμαι γιατί, εάν σκοπός της παγκοσμιοποίησης ήταν η ειρήνη γιατί άνοιξε ο δρόμος της εκμετάλευσης και της υποδούλωσης των λαών; Ποιοί οι βαθύτεροι σκοποί; Γαιτί σέρνουν τους λαούς στα άκρα;.

Βλέπε, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα,  Αγγλία ,δεν θα καθήσουν ήσυχα να τους εξοντώσουν τ΄αφεντικά. Η Ιστορία διδάσκει ότι αυτοί οι λαοί δεν δέχονται ζυγό για πολύ καιρό , υπομένουν αλλά εν  θετώ χρόνω σηκώνουν μπαιράκι.

Ας μην ξεχνάμε και την Ανατολή.Πολλά υποφέρουν από μας τους πολιτισμένους, μήπως κάποτε θελήσουν να πάρουν εκδίκηση;

Αυτά τα παιδιά που δουλεύουν στα εργοστάσια των μεγαλοκαρχαριών μήπως μια μέρα αγανακτήσουν;

Ας σκεφτούν σοβαρά οι κ. των Αγορών, οι Μεγάλοι του κόσμου.

Ας σκεφτούν όπως είναι συνηθισμένοι  να σκέφτονται, ας σκεφτούν το συμφέρον τους. Συμφέρον δεν είναι  μόνο τα δολλάρια. Συμφέρον είναι και η ζωή, η ευημερία του πλανήτη μας, η ειρήνη, το ψωμί  και η έννοια για τον άλλον.  Και συμφεροντολικά να το σκεφτούν πάλι κερδισμένοι θα΄ναι.

Ας αλλάξουν ρώτα, τώρα στραβά αρμενίζουν, βλέπω βουνά από κύματα οργής, ας προσέξουν.

Δεν φτάνει να το θυμηθουν τώρα που είναι Χριστούγεννα, δεν φτάνει.

Κι εμείς οι μικροί ας κάνουμε κάτι,ότι  μπορούμε.Και μπορούμε.

Ας πούμε μερικές αλήθειες. ΄Ισως κάποιοι από τους μεγάλους να τις ακούσουν και να τρομάξουν. Να μια αλήθεια. Ο κόσμος κυριαρχείται  από το κεφάλαιο και το κεφάλαιο δεν έχει λογική ούτε συναίσθημα. Είναι όλο απληστία. Δηλαδή είναι κενό και η φύση απεχθάνεται τα κενά.

 
Ιωάννα Λιακάκου