Απ’ άκρη σ’ άκρη καίγεται

η Σμύρνη η ξακουσμένη,

τους Χριστιανούς σκοτώνουνε

και φρίττει η Οικουμένη.

Δάκρυ πολύ εκύλησε,

μα η πυρκαγιά δεν σβήνει,

τη θηριωδία του Κεμάλ

τίποτα δεν θα πλύνει.

Στην Ιστορία γράφτηκαν

αιματηρές σελίδες,

για τον Ποντιακό αφανισμό,

και τις γενοκτονίες…

Τον Πόντο λεηλάτησαν,

τον κύλησαν στο αίμα,

την Σμύρνη εκατάστρεψαν,

κι αυτό δεν είναι ψέμα.

Διώχτηκαν απ’ τον τόπο τους,

κι από όλα τα αγαθά τους,

τους κάψαν τον Πολιτισμό,

κι όλα τα αρχοντικά τους.

Παντού η φρίκη, ο πανικός,

κι ο πόνος μες στα στήθη.

Χαμένες οι πατρίδες μας,

και η συμφορά μάς πλήττει.

Καίγεται η Σμύρνη, καίγεται,

από τη μια στην άλλη άκρη,

και η ψυχή του Ελληνισμού

θρηνεί με μαύρο δάκρυ…

Γυναίκες εβιάστηκαν,

παιδιά εξισλαμισθήκαν,

τέτοιο κακό και σαδισμός

δεν επαναβρεθήκαν…

Η τύχη τους ήταν πικρή,

ανήλεη και άγρια,

στην Σμύρνη εσφαγιάστηκαν

όλα τα νέα βλαστάρια.

Χαμένες οι εστίες τους,

τα όνειρα και οι πόθοι,

δεν τους απόμεινε γωνιά,

μόνο η πικρή τους γνώση…

Για το χαμό των κόπων τους,

και των ιδανικών τους,

που άσπλαχνα χέρια έκαψαν

το πατρογονικό τους.

Είθε ο Θεός να λυπηθεί,

νά ’ρθει κάποια γαλήνη,

και η Σμύρνη η ελληνική

πάλι δική να γίνει…

Παρθένα του όρους Μελά,

γλυκιά μας Παναγία,

μαλάκωσέ τους την καρδιά,

να σεβαστούν τα θεία.

Βάλε στην ψυχή τους λύπηση,

κι εκτίμηση στα όντα,

και με τον Ελληνισμό

να μην τα πάνε κόντρα.

Οι Τούρκοι ήταν άξεστοι,

γεμάτοι με φανατισμό,

και μίσος είχαν πάντοτε

για τον Ελληνισμό…

Δεν πρέπει να ξεχνούμε

τις άγριες θηριωδίες

που διέπραξε η Τουρκία

με τρεις γενοκτονίες.

Φόρο τιμής οφείλουμε

σε όλους τους προγόνους μας

που έπεσαν ηρωικά,

για τα Ιερά, Ιδανικά!

ΝΤΙΝΑ ΑΜΑΝΑΤΙΔΟΥ

29-11-2006 - Μελβούρνη