NEVER HAVE FEAR AS A COMPANION.
ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΠΟΤΕ ΦΟΒΟ ΣΑΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ.


Abalinx 9 December 2022

Nevervhave Fears as a companion and being kind to ones self may sound odd, but if you think about it for a moment, it makes sense.  Remove the cobwebs, dust  clutter and fears from your mind and embrace a new dawn in your journey of life.

I write this as I wake up to another day here in Melbourne, Victoria, Australia. The weather is cold, gray, overcast and miserable.  Yet despite the weather, I am cheerful for I know the weather will change for the better. Such is the way of life.

On a personal note and without sounding egotistical or appearing narcissistic, I have come to the conclusion that I am not where I used to be, and that is a good thing.

At one time in my life, I found myself in a very deep and dark pit with no way of getting out of it. Every time I looked up, the top was a mere speck of of light. I knew not how to get out. No one could hear me or even know I had fallen into such a dark place.

I knew that I would have to climb out of that dark hole one way or another and such sat down in the dark and began to gather my thoughts.

I had a spiritual and military upbringing, I did what I felt was best for me to move  forward.  Going back to basics with the tools at my disposal. My mind, my belief in God that one day all will be well, my military skills and belief in myself.

In my mind, I thrust my hands into the soft, slippery and dark sides if the pit, followed by my feet. Each time time I did this, I found that I had climbed a few inches at a time.  I did not look down for it defeated the purpose and therefore I focused on looking towards the speck of light as I made that long climb to the top.

After two years of climbing, I found myself near the top.  I used whatever strength I had to drag myself out of the hole and onto firm ground. In doing so, I planted my feet deep into the bowls of the earth and promised myself that never again will I fall into such a deep pit of darkness and despair.

That was 38 years ago. Since then I have faced numerous challenges and on each occassion, solutions have been found.  I simply never gave up, no matter how many times I was kicked to the ground. I just kept getting up and fighting the good fight.

Now at this point, readers will wonder why I have written all this and how does it affect them. Its very simple  firstly, the challenges I have faced are no different to the challenges readers have all faced at one time or another.

Secondly, my posts are for my family to keep and cherish for their records that life despite its many challenges can always be overcome and that I as their father who raised them, left them with a positive legacy.

I therefore have come so far in my journey of life, that I give myself credit for practicing courage even when the going was tough.

I have outgrown so many unhealthy patterns, survived many challenges and climbed out of many dark places.  I am now looking at life from a different perspective and ready to enjoy this new phase of my life.

A life which I know is going to be so much better than what I have ever experienced until now.

I have embraced a sense of peace and trust, giving myself permission to go with the flow and succumbed to my true purpose and finally obtaining what I always wanted.

The wisdom and courage to conquer my demons by replacing them with Love and Hope as my companions.

I am of the belief that I am where I am supposed to be at this very moment and on the cusp of something wonderful about to happen, whatever that may be.

In conclusion, let not the demons of one's journey drag you down to the depths of despair. Test the paradigms of the past, take heed of what is best for you, put faith in your God then grasp the day by the throat and squeeze the life out of it.

As always, stay strong, be happy, remain vigilant, never give up and enjoy the journey of life.

I wish every one a very Merry Christmas, a Happy, Healthy New Year.

Peter.

ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΠΟΤΕ ΦΟΒΟ ΣΑΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ.

Abalinx 9 Δεκεμβρίου 2022

Το Nevervhave Fears ως σύντροφος και το να είσαι ευγενικός με τον εαυτό σου μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά αν το σκεφτείς για μια στιγμή, είναι λογικό.  Αφαιρέστε τους ιστούς αράχνης, τη σκόνη και τους φόβους από το μυαλό σας και αγκαλιάστε μια νέα αυγή στο ταξίδι της ζωής σας.

Το γράφω καθώς ξυπνάω μια άλλη μέρα εδώ στη Μελβούρνη, Βικτώρια, Αυστραλία.  Ο καιρός είναι κρύος, γκρίζος, συννεφιασμένος και άθλιος.  Ωστόσο, παρά τον καιρό, είμαι χαρούμενος γιατί ξέρω ότι ο καιρός θα αλλάξει προς το καλύτερο.  Τέτοιος είναι ο τρόπος ζωής.

Προσωπικά και χωρίς να ακούγομαι εγωιστής ή να φαίνομαι ναρκισσιστής, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν είμαι εκεί που ήμουν, και αυτό είναι καλό.

Κάποια στιγμή στη ζωή μου, βρέθηκα σε ένα πολύ βαθύ και σκοτεινό λάκκο χωρίς τρόπο να βγω από αυτό.  Κάθε φορά που κοίταζα ψηλά, η κορυφή ήταν μια απλή κουκκίδα φωτός.  Δεν ήξερα πώς να βγω έξω.  Κανείς δεν μπορούσε να με ακούσει ούτε καν να ξέρει ότι είχα πέσει σε ένα τόσο σκοτεινό μέρος.

Ήξερα ότι θα έπρεπε να βγω από αυτή τη σκοτεινή τρύπα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και κάθισαν στο σκοτάδι και άρχισαν να μαζεύουν τις σκέψεις μου.

Είχα πνευματική και στρατιωτική ανατροφή, έκανα αυτό που ένιωθα ότι ήταν καλύτερο για μένα να προχωρήσω.  Επιστρέφω στα βασικά με τα εργαλεία που έχω στη διάθεσή μου.  Το μυαλό μου, η πίστη μου στον Θεό ότι μια μέρα όλα θα πάνε καλά, οι στρατιωτικές μου ικανότητες και η πίστη στον εαυτό μου.

Στο μυαλό μου, χώνω τα χέρια μου στις απαλές, ολισθηρές και σκοτεινές πλευρές του λάκκου, ακολουθούμενο από τα πόδια μου.  Κάθε φορά που το έκανα αυτό, ανακάλυψα ότι είχα ανέβει μερικά εκατοστά τη φορά.  Δεν κοίταξα κάτω γιατί νίκησε τον σκοπό και επομένως επικεντρώθηκα στο να κοιτάξω προς την κηλίδα του φωτός καθώς έκανα αυτή τη μεγάλη ανάβαση στην κορυφή.

Μετά από δύο χρόνια αναρρίχησης, βρέθηκα κοντά στην κορυφή.  Χρησιμοποίησα ό,τι δύναμη είχα για να συρθώ έξω από την τρύπα και σε σταθερό έδαφος.  Κάνοντας αυτό, έβαλα τα πόδια μου βαθιά στα κύπελλα της γης και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι ποτέ ξανά δεν θα πέσω σε ένα τόσο βαθύ λάκκο σκότους και απόγνωσης.

Ήταν πριν από 38 χρόνια.  Από τότε έχω αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις και σε κάθε περίσταση έχουν βρεθεί λύσεις.  Απλώς δεν τα παράτησα ποτέ, όσες φορές κι αν με κλώτσησαν στο έδαφος.  Απλώς συνέχισα να σηκώνομαι και να δίνω τον καλό αγώνα.

Τώρα σε αυτό το σημείο, οι αναγνώστες θα αναρωτηθούν γιατί τα έγραψα όλα αυτά και πώς τους επηρεάζει.  Είναι πολύ απλό πρώτον, οι προκλήσεις που έχω αντιμετωπίσει δεν διαφέρουν από τις προκλήσεις που έχουν αντιμετωπίσει όλοι οι αναγνώστες κάποια στιγμή.

Δεύτερον, οι αναρτήσεις μου είναι για να κρατήσει η οικογένειά μου και να λατρέψει για τα αρχεία της ότι η ζωή παρά τις πολλές προκλήσεις της μπορεί πάντα να ξεπεραστεί και ότι εγώ ως πατέρας τους που τους μεγάλωσα, τους άφησα μια θετική κληρονομιά.

Ως εκ τούτου, έχω φτάσει τόσο μακριά στο ταξίδι της ζωής μου, που δίνω στον εαυτό μου τα εύσημα για την εξάσκηση του θάρρους ακόμα και όταν τα πράγματα ήταν δύσκολα.

Έχω ξεπεράσει τόσα πολλά ανθυγιεινά πρότυπα, έχω επιβιώσει από πολλές προκλήσεις και έχω σκαρφαλώσει από πολλά σκοτεινά μέρη.  Τώρα κοιτάζω τη ζωή από μια διαφορετική οπτική γωνία και έτοιμη να απολαύσω αυτή τη νέα φάση της ζωής μου.

Μια ζωή που ξέρω ότι θα είναι πολύ καλύτερη από ό,τι έχω ζήσει ποτέ μέχρι τώρα.

Έχω αγκαλιάσει μια αίσθηση ειρήνης και εμπιστοσύνης, δίνοντας στον εαυτό μου την άδεια να ακολουθήσει τη ροή και υπέκυψα στον αληθινό μου σκοπό και τελικά αποκτώντας αυτό που πάντα ήθελα.

Τη σοφία και το θάρρος να κατακτήσω τους δαίμονές μου αντικαθιστώντας τους με την Αγάπη και την Ελπίδα ως συντρόφους μου.

Είμαι της πεποίθησης ότι βρίσκομαι εκεί που υποτίθεται ότι είμαι αυτή τη στιγμή και στο κατώφλι ενός υπέροχου που πρόκειται να συμβεί, όποιο κι αν είναι αυτό.

Εν κατακλείδι, μην αφήσετε τους δαίμονες του ταξιδιού σας να σας παρασύρουν στα βάθη της απόγνωσης.  Δοκιμάστε τα παραδείγματα του παρελθόντος, προσέξτε τι είναι καλύτερο για εσάς, εμπιστευτείτε τον Θεό σας και, στη συνέχεια, πιάστε τη μέρα από το λαιμό και στύψτε τη ζωή από αυτήν.

Όπως πάντα, μείνετε δυνατοί, ευτυχισμένοι, παραμείνετε σε εγρήγορση, μην τα παρατάτε ποτέ και απολαύστε το ταξίδι της ζωής.

Εύχομαι σε όλους καλά Χριστούγεννα, ευτυχισμένο, με υγεία το νέο έτος.

Παναγιώτης Αδάμης

Reproduced with the permission of the Author