Το βουλκανιζατέρ στο Ponte Meki ....και τα χρυσά ..καρφιά του σινιορ S .

  Στα μέσα του εξήντα, δύο φίλοι μου κι εγώ αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε με αυτοκίνητο  απο την Αντίς Αμπέμπα για τo Debre Tabor..

Ο φίλος μου γνωστός ζωγράφος, Ντίνος Μαγδαληνός,  ήθελε να τραβήξει φωτογραφικό υλικό και σκεφτόταν να ταξιδέψει με λεωφορείο κ την ίδια στιγμή  να δει  από κοντά  τον τρόπο πού ζούσαν οι ντόπιοι.   τελικός προορισμός του ταξιδιού ήταν η θρησκευτική πόλη Debre Tabor όπου ήθελε να τραβήξει φωτογραφίες σε μια εκκλησία.  Η απόσταση ήταν περίπου 400 χλμ.. 

Σε μια συζήτηση που είχα τυχαία μαζί  του, άκουσα τι ήθελε να κάνει ... μία και ειχα καιρό , του πρότεινα να  ταξιδέψουμε μαζί για μια εβδομάδα με το αμάξι της εταιρείας μου...  μία Chevrolet bel air 

  8 κυλίνδρων για να είμαστε άνετα.   αναφέρω το αμάξι  διοτι έπαιξε  ρόλο  στην διαδρομή...η  προϋπόθεση ηταν βέβαια να πάρουμε τον ασφαλστρωμένο δρόμο διότι το αμάξι δεν ήταν κατάλληλο για ανώμαλους χωματόδρομους ...ήρθε μαζί μας και  ο φίλος μου Ζάνος Κλοκίνης , που σημειωτέον  μετα που εφυγε απο την Αιθιοπία για την Αμερικη ειναι πετυχημενος εμπορος και έχει μαζι με τον αδελφο του Οδυσσεα 6 εστιατόρια  στην Αριζονα..  ξεκινήσαμε λοιπόν το Σάββατο του Λάζαρου  το μεγάλο ταξίδι που εξελίχτηκε στην επιστροφή σε μια μικρή περιπέτεια. 

Το ταξίδι πήγαινε περίφημα,  σταματούσαμε ενδιάμεσα στα χωριά κι ο Ντίνος τραβούσε φωτογραφίες που τον ενδιέφεραν. Ειδαμε μέρη που δεν είχαμε ξαναδεί,  φιλόξενους ανθρώπους που μας πρότειναν παντού να μας φιλοξενήσουν.. εμείς βέβαια μείναμε σε ξενοδοχεία γιατι οι περισσότεροι εμεναν σε τουκουλια και δεν θέλαμε να τους ξεσπιτωσουμε.... μας κερνουσαν με οτι είχαν. Από ένα κομμάτι ψωμί με τσάι εως και μια ιντζέρα( αιθιοπική κρέπα)  με λιγο μπερμπερε(κόκκινο πιπέρι) η ντιλιχ.. δεν μας άφηναν να φύγουμε  με άδεια τα χέρια... μας φόρτωναν με τα λιγοστά φρούτα η λαχανικά που είχαν, άλλοι μας έδιναν μια μπουκάλα τελα ( αιθιοπικό ποτό). 

παντού βλέπαμε γελαστά πρόσωπα παρά την φτώχεια που τους έδερνε. 

Οσο για το ταξιδι  κάναμε  σχεδον ολην την διαδρομή τράβηξε ο Ντίνος πολλές  φωτογραφίες,  ζωγράφισε τοπία κ με  χαρά ξεκινησαμε το δρόμο της επιστροφής . Όλα πήγαιναν μια χαρά μέχρι που ξαφνικά φτάνοντας στην στροφή για το χωριό Μεκι περίπου 145χλμ από την Αντίς μας έπιασε λάστιχο. Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο και άνοιξα το καπό για να πάρω τα εργαλεία και την ρεζέρβα για ν αλλάξω το τρύπιο λάστιχο.  Με μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι η ρεζέρβα έλειπε από μέσα. Σοκαρισμενος  κοίταξα την κλειδαριά του καπο αν ειχε παραβιαστεί  αλλά ήταν εντάξει.  Τοτε κατάλαβα οτι ο υπάλληλος της εταιρείας καθαρίζοντας το εσωτερικό του αμαξιού μου έβγαλε το λάστιχο και ξέχασε να το ξαναβάλει.. ere be Selassie αναφώνησα !και τωρα τι γίνεται...με απορία κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον..  την πατησαμε.... η απόσταση για  το  χωριό Μεκι ήταν περίπου 400 μ από  το σημείο που είμασταν... για καλή  μας τύχη, εκεί υπήρχε το κατάστημα βουλκανιζατερ που  το είχε ο  γνωστός σε όλους μας  Ιταλό- Αιθίοπας σινιορ (S)...  γνωστότατος διότι εκεί κάναμε ενδιάμεσα  σταθμό όσοι  ταξιδευαμε για Λαγκανο και τις υπόλοιπες λίμνες για να φουσκώσουμε τα λάστιχα μας,  να βάλουμε  βενζίνη και να πιούμε καμιά μπίρα η αναψυκτικό γιατί το ειχε μετατρέψει σε μικρο μπακάλικο... και να φτιάξουμε αν χρειαζόταν κάνα σκασμένο λάστιχο.. 

Ο Ζανος  γνωστης απο μηχανές και αυτοκίνητα  εριξε μια ματιά στο λάστιχο και είδε οτι ξεφουσκωνε σιγά κ ειχε λιγο αέρα .... μου είπε μπορει να φτάσουμε μέχρι την βενζίνα υπάρχει όμως πιθανότητα  να καταστρέψεις την ροδα. ..πήρα το ρίσκο ,  φουσκωσαμε μέχρι εκεί που πήγαινε και οδηγώντας σιγά κατάφερα και φτάσαμε στην βενζίνη του Σ... τον ιταλο τον γνώριζα... ενας παμπονηρος τύπος επιβλητικός ψηλός ηλιοκαμμένος  με μουστάκι και μπόλικο χιούμορ... με είδε βγήκε έξω είδε το αμάξι  να σέρνεται και μου λέει

"Ciao Jimmy,  

che caso succede con la gomma.. έριξε μία ματιά κ ξεφωνισε 

mincia ragazzi!!  è completamente distrutta..

Είναι τελείως κατεστραμένη   πρέπει να βάλεις καινούργια ρόδα...έψαξε, γιατί πουλούσε ρόδες,  αλλά επειδή το αμάξι σεβρολετ ήταν μεγάλο δεν βρήκε στο μέγεθος του. Σκέφτηκε και μου είπε " βρήκα  ενα νούμερο μικρότερο, θα φουσκωσω στο μάξιμουμ την καινούργια ρόδα και θα βγάλω λίγο αέρα από τις υπόλοιπες τρεις για να υπάρξει bilancio κ οδηγώντας προσεκτικά θα φτάσεις στην Αντίς. Θα σου κάνω και έκπτωση στην ρόδα.  😟.. λέω μέσα μου καναμε κοντά χιλια  κ  χιλιόμετρα  μένουν 140 το φχαριστηκαμε, μη μας χαλάσει αυτό το επεισόδιο το κέφι μας, 

Ήταν μεγάλη Παρασκευή και κατά το απογευματάκι θα φτάναμε στην Αντίς. Όντως έκανα ότι μου είπε. 

Στην διαδρομή αισθανόμουν το αμάξι μου να κουνιέται σαν βάρκα , μπορούσε να ήταν κ η ιδέα μου  και το τιμόνι να τρέμει.. το ρίξαμε στην πλάκα και τραγουδώντας " και η βάρκα γύρισε μόνη,  αδειανη δίχως τιμόνι " φτάσαμε στην Αντίς.  Εκεί αφήσαμε πρώτα τον Ντίνο και λέω του Ζαννου " τι λες περνάμε από τον ολυμπιακο να δούμε τι γίνεται; όντως φτάσαμε στο σύλλογο μας βγήκαμε από το αυτοκίνητο και ακούμε πίσω μας  ξαφνικά μπαμ 📌 μπαμ 📌μπαμ📌 τα τρία λάστιχα να σκάνε σαν βεγγαλικά... γυρνάω μετά το σοκ και λέω στο Ζαννο 

"  Ζαννο ήρθε μια μέρα νωρίτερα  για μας  η  Ανάσταση   🥸 

Ο θόρυβος  από τα λάστιχα ήταν σαν τα βεγγαλικά που θα  ρίχναμε την επομένη στην εκκλησία μας.

Για φαντάσου αναλογιστηκα.. στην κακοτυχία μας ειμασταν κ  τυχεροί... τι θα γινόταν  αν ειχε συμβεί αυτό 200 η 300 χλμ από την Αντίς όπου στην περισσότερη διαδρομή έβλεπες αγελάδες και γαϊδούρια.. εκτός κι αν καβαλαγαμε  κανένα γάιδαρο  burrito σαν τους μεξικανους και γυρνούσαμε πίσω 🐴 oh que caramba.. 🤠

Απο τοτε κύλισε λίγο καιρός και ένα απογευματάκι ήμουν στο  Aurora bar για καφέ και εκεί άκουσα τυχαία κάποιον Ιταλό να λέει για τον Σ

" ακούσατε τι κάνει ο Σ για να φουσκώνει λάστιχα στο βουλκανιζατερ του, βάζει  χωριάτες και  σκορπάνε προκες πριν από την βενζίνη του για να σκάνε τα λάστιχα και να τα κονομαει... κι άρχισε ο ένας μετά τον άλλον στην παρέα. 

" είναι αλήθεια,  συνέβη και σε μένα,  και σε μένα... δεν μπορεί τα λάστιχα να σκάνε κοντά στην στατιονα του.

βρε τον  gbhf@€: 

κατέβασαν κοπλιμέντα 🤓

Εγώ δεν είπα τίποτα, έμεινα με το στόμα ανοιχτό.... εξάλλου δεν είχα αποδείξεις... το μόνο σίγουρο είναι ότι τα λάστιχα μου κλαταραν... κι όχι ένα αλλά τρία.... και ήταν  καινούργια πανάθεμα τα.... τελικά οι πρόκες έγιναν χρυσές σε κόστος...είτε είχε βάλει χέρι ο σινιορ Σ η ο κόμης Βαλέριο....🤡 η ο διάβολος ο ίδιος... την ζημιά την έπαθα..

Βρε τον !@^=÷*< ":;  jj

τον στόλισα μέσα μου..

τι σκαρφίζεται τελικά το μυαλό του ανθρώπου. 

Η πλάκα είναι οτι μου έκανε έκπτωση στην ρόδα 🥸 καλοσύνη του 

Την ιστορία αυτή την διηγουμαι για να  σας δώσω μια εικόνα σε τι  κοσμοπολιτικο περιβάλλον  ζούσαμε με τους διάφορους τύπους με τόσες διαφορετικές εθνότητες , χωρίς ίχνος κριτικής για τον S.. για τον οποιο έμαθα αργότερα ότι ήταν αμέτοχος σε όσα λεγόνταν 

Ο καθένας μας ξεχωριστα και όλοι μαζί , μαζι κ ο συμπαθητικός Σ,  ειμασταν ένα μέρος της αξεχαστης ξένης παροικίας στην Αιθιοπία με τις διαφορετικές κουλτούρες, με  τα προτερήματα μας και τα ελαττώματα μας..😊

Διαφορετικές μεν αλλά τελικά είχαμε τόσα κοινά γνωρίσματα  και συμπεριφορές που με κλειστά "τα μάτια " καταλάβαινε ο ένας  τον άλλον. 

Οσο για τον S  θυμήθηκα ένα Καλαβρεζικο ρητό 

U riavulu 'un tenna piecore, ma te vinna la lana!»

Ο διδιάβολος δεν έχει πρόβατα
αλλά σου πουλάει την προβεια